4 minuten lezen

Onderwijs is topsport

Na enkele jaren in het basisonderwijs gewerkt te hebben, heb ik het grootste gedeelte van mijn carrière als onderwijsbegeleider gewerkt (consultant en trainer). Het leek een buitenkansje te zijn toen ik gevraagd werd als trainer bij een multinational in veel verschillende landen. Het was een goede ervaring, maar ik miste de dynamiek van het onderwijs. Alhoewel er bij zo’n bedrijf natuurlijk ook veel op je af komt, heeft het bij lange na niet de dynamiek van het onderwijs. Het is niet voor niets dat je in het onderwijs iedere 8-10 weken vakantie hebt. Het is ’topsport’ waarbij je dag in dag uit 4-6 uur continu aan staat en als die uren voorbij zijn je direct aan de slag bent voor de voorbereiding van de volgende sprint en tussen de bedrijven door probeert de administratieve rompslomp in orde te houden en je ook nog ergens tijd vandaan haalt om je eigen onderwijs te innoveren.

Ik heb zorg voor mijn leerlingen en leer ze dat ze ook zorg voor elkaar moeten hebben, zodat we het een beetje leuk houden met elkaar.

Na op verschillende plekken gewerkt te hebben, kan ik in het algemeen wel concluderen dat er nergens zo hard gewerkt wordt als door leraren in het onderwijs. Voor mezelf kan ik daar aan toevoegen dat ik ook nergens gewerkt heb waar de urgentie van mijn werk zo hoog was. Het doet ertoe. De leerlingen hebben je nodig en het frustreert wanneer je er een keer niet kunt zijn.
Ik heb zorg voor mijn leerlingen en leer ze dat ze ook zorg voor elkaar moeten hebben, zodat we het een beetje leuk houden met elkaar. Nu ik dat weer een tijdje doe, merk ik dat leerlingen dan dus ook zorg voor hun docent hebben. Als ik een keer een weekje ziek ben geweest (je komt met veel virussen in botsing), er leerlingen zijn die komen informeren of alles goed is en of de les weer doorgaat.

Je komt hier niet omdat je het allemaal al kunt. Je komt hier om het te leren. Je mag het dus ook fout doen. Fouten maken is prima.

Tegen leerlingen zeg ik: “Je komt hier niet omdat je het allemaal al kunt. Je komt hier om het te leren. Je mag het dus ook fout doen. Fouten maken is prima”. Dan is het dus van groot belang dat we zorg hebben voor elkaar. Dat het niet grappig is dat iemand een fout maakt en dat je er dus niet om hoeft te lachen, maar ook dat wanneer iemand een fout maakt dit een enkele keer ook best tot iets heel grappigs kan leiden en dat je dan best even mag lachen. Niet omdat iemand een fout maakt, maar omdat de situatie grappig is. Jonge mensen dit soort nuances leren in het leven en ze steeds een heel klein stapje dichter naar volwassenheid brengen geeft het werk een hoge urgentie. Daar kom ik graag mijn bed voor uit.

Ten mijn zoon op het VWO tot de conclusie kwam dat hij niet wist hoe hij het leren moest aanpakken (er kwam een tijd dat de kennis laten aanwaaien geen haalbare strategie meer was), ben ik op zoek gegaan naar handige bronnen om te leren leren. Ik vond helaas maar bar weinig dat eenvoudig voor hem online beschikbaar is. Wel vond ik heel veel voor leraren. Met al die bronnen heb ik geprobeerd een heldere uiteenzetting te maken voor hem. En toen ik voor hem een soort stappenplan had gemaakt, leek het me waardevol dit ook voor andere kinderen beschikbaar te maken. Dus maar even een website in elkaar geknutseld. Dat ligt nu eenmaal dicht bij mijn comfortzone.

Kinderen leren voor de toets en niets meer dan dat. Met die wetenschap moet je je natuurlijk afvragen of een toets wel de juiste manier is om te meten wat leerlingen beheersen

Nu ik zelf weer in het onderwijs werk zie ik bij de leerlingen om mij heen dat het probleem bij veel leerlingen speelt en helemaal niet zo verbonden is aan het onderwijsniveau dat ze volgen. Dat ze vaak maar wat doen zonder er bij na te denken of het wel effectief is. Dus de avond van te voren alles een aantal keer doorlezen in de hoop dat je de volgende dag tijdens de toets nog wat weet. Na de toets is het meeste alweer vergeten, maar de voldoende is binnen, dus wat maakt het uit. Kinderen leren voor de toets en niets meer dan dat. Met die wetenschap moet je je natuurlijk afvragen of een toets wel de juiste manier is om te meten wat leerlingen beheersen, maar dat is een heel ander verhaal.

Vanuit deze inzichten is dus deze website ontstaan. Ik heb al positieve reacties van kinderen gekregen en hoop dat er nog meer kinderen wat aan hebben.

Wat ik de afgelopen 25 jaar allemaal heb uitgespookt in het onderwijs en daarbuiten zie je op mijn Linked-In.

Martijn de Winter onderwijs is topsport.jpg
Je mag hier niets kopiëren. Jammer he?